در اغلب کتب تاریخی شهر کوفه بعنوان شهری شیعی معرفی شده و سالهای حضور و حکومت امام علی (ع) بعنوان تاییدی بر این حرف در نظر گرفته می شود. از همین رو عده ای در طول تاریخ اعم از دشمنان شیعیان و دوستداران بنی امیه این شبهه را مطرح میکنند که " شیعیان خود حسین ع را دعوت کرده و خود به شهادت رساندند. " و گوئیا دشمنان اهل بیت نقشی نداشته اند.!

اما واقعیت امر چیست؟ آیا بیشتر مدعوین کوفی را میتوان شیعه شمرد؟

برای پاسخ به این سوال ذکر چند نکته ضروری است:

اول اینکه واژه شیعه در صدر اسلام معنای عام داشته به معنای پیرو؛ و امام حسین ع در خطبه عاشورایشان سپاهیان دشمن را" شیعه ابوسفیان" توصیف مینماید. پس واژه شیعه در آن روزگار کاربرد و معنای امروز را نمیتوانسته داشته باشد.

دوم اینکه شیعه و تشیع به معنای امروزی و مبین یک فرقه مذهبی از زمان امام جعفر صادق (ع) باب شده و دلیل آن هم تفاوت در فقه ائمه شیعیان ( فقه امامیه) و  فقه 4 رییس فرق اهل تسنن بوده است. 

سوم اینکه اهالی کوفه با اینکه بیشتر یمنی تبار بوده و از دوستداران علی ابن ابیطالب (ع) بودند لکن از عدالت علی ع  دل خوشی نداشته و همانهایی بودند که در صفین بر علی( ع) شمشیر کشیده؛ بعد از ماجرای حکمیت پشیمان شده و ماجرای خوارج را براه انداختند. افرادی که اغلب سرشناسان کوفه بودند.

شاید وصیت امام علی ع مبنی بر دفن شبانه ایشان در خارج از کوفه برای جلوگیری از تعرض به مرقد ایشان بهترین سند جهت ارزیابی حال و هوای آن دوران های کوفه باشد.

چهارم اینکه بیشتر آنهایی که به امام حسین ع نامه نوشته و ایشان را دعوت نموده بودند در واقع بیشتر با داشتن "دشمن مشترک" با حسین(ع) هم صدا شده بودند تا "اهداف مشترک" !! و دلیل حمایتشان از امام دشمنی وبغض آنروز از بنی امیه بود تا حب علی و آل علی ! چنانچه میبینیم بعد از مرگ یزید  هم زیر پرچم زبیریان جمع می شوند.!!

با این تعابیر بر فرض اطلاق  لفظ شیعه به طرفداران آنروز امام علی و امام حسین (علیها سلام) بازهم واکنش و استراتژی شیعیان همراهی سپاه ابن زیاد ملعون نبوده است.

و شیعیان کوفه (بمعنای امروزی شیعه) یا قبل از رسیدن امام حسین (ع) توسط ابن زیاد شهید شدند مثل میثم تمار؛ و یا در زندان بودند مثل مختار؛ و یا مانند حبیب بن مظاهر و بریر به کربلا رفتند و جانفشانی کردند و یا چون سلیمان بن صرد خزاعی در ابتدا سکوت و بعد علیه بنی امیه قیام کردند.

عده کثیری نیز از ترس مجازات مرگِ همراهی نکردن سپاه کوفه؛ در قالب سپاه ابن زیاد از کوفه خارج ولی در بین راه فرار کرده اند و لذا اختلافی که امروزه در تعداد نفرات لشکریان دشمن امام هست نیز بدلیل یکی نبودن خروجیان از کوفه و سپاهیان ورودی به کربلاست. 

پس این اتهام بیشتر برای تقبیح وجاهت شیعیان است. البته منکر کوتاهی کوفیان نمیشود ولی هر حادثه ای را باید در ظرف زمانی و مکانی همان زمان تحلیل کرد...

عده ای نیز با این فرض غلط پیشینیه اهل بیت دوستی ایرانیان را بعنوان جمعیتی قابل توجه در کوفه زیر سوال می برند و از این آب گل آلود دنبال ماهی میگردند.... البته " .... والله خیر الماکرین"

"الحمد لله الذی جعلنا من متمسکین بولایه علی ابن ابیطالب (ع )"

" اللهم ارزقنا شفاعه الحسین  ع یوم الورودوثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین(ع)واصحاب الحسین علیهم السلام الذین بذلو مهجهم دون الحسین علیه السلام "

التماس دعا