افراد با القابشان هویت می گیرند

شاید بشود به جرات گفت تنها در فرهنگ عاشورا و کربلاست که می توان حسی آمیخته از عشق و نفرت را در کنار هم دید.

لذا نگریستن به چنین واقعه ی عظیمی از منظر احساسات خیلی دور از ذهن نمی باشد. یکی از وجوه مهم این موضوع در دادن القاب و توصیفات می تواند خود را نشان دهد.

جانباز صفین

برخی کلمات به خودی خود بار معنایی مثبت دارند تا چه رسد به اینکه در وصف کسی گفته شود : " جانباز صفین" , یعنی اینکه آن فرد در رکاب علی ع جنگیده است. و لذا دلیلی بر تایید او می گردد.

در خصوص شمر ملعون وضعیت به اینگونه است. اخیرا تابلوهایی بدین مضمون زیاد دیده می شود که " حواسمان باشد شمر جانباز صفین بود " !

حال اینکه بدین گونه نبوده و این فرد از همان ابتدا هم از مخالفان اهل بیت ع بوده و اینگونه نبوده که مثلا محب علی ع باشد و دشمن حسین ع ! .

واقعیت اینست که حضور او در صفین بدلیل ارادت او به جناب عمار بوده و نه امیرالمومنین علی ع. شمر از جمعیتی بنام " قراء "¹  بوده و جناب عمار بزرگ اینها لذا دلیل حضور آنها در جنگ صفین همراهی عمار بوده و نه اعتقاد به ولایت علی ع.

شمر بعدها در نهروان مقابل امام ع شمشیر زد و جز سران خوارج گردیده بود لذا بنظر میرسد نباید با دادن این لقب او را در صف اویس قرنی و عمار و مالک اشتر و .... آورد.

 منصوب امیرالمومنین ع

در خصوص قاضی شریح نیز بدین گونه است. نکته ای که کمتر توجه میشود اینست که اولا حضرت علی ع کسی را قبل از جرم قصاص نکرده و ثانیا هیچگاه چشم بر توانایی افراد نبسته اند. تا جایی که مثلا شخص ابن زیاد بدلیل کیاست و با سواد بودن مدتی در شغل دیوان داری در حکومت ایشان مشغول بکار بوده اند.

 ناگفته پیداست انتصاب افراد دلیلی بر تایید دائمی و تایید تمام ابعاد رفتاری و شخصیتی آنها نیست. امام علی ع در نامه سوم نهج البلاغه شریح قاضی را به دلیل خریدن خانه ای مجلل سرزنش کرده است²؛ لذا رد دنیا دوستی را می شود از همان ابتدا در رفتار شریح قاضی دید. همین نقطه ضعف و ترس از مرگ باعث آن دروغ تاریخی در خصوص سلامتی هانی ابن عروه و خوابیدن غائله کوفه بر ضد ابن زیاد قبل از کربلا میشود. شریح 60 سال قاضی کوفه بوده و از زمان خلیفه دوم منصوب شده بود و تا زمان خلافت امام حسن ع قاضی ماند.

لذا بنظر این کلک صرف دیدن اینچنینی و از این زاویه منجر به برداشتهای نادرست از واقعیات می شود. خود آقا ابی عبدا... در روز عاشورا بمنظور منصرف کردن افراد سپاه عمر سعد از جنگیدن بیشتر از فضائل خود گفته تا از مفاسد یزید؛ نکته ای که هم بلحاظ مخاطب شناسی ارزشمند است و هم اثر تبلیغات روانی دشمن را در نظر گرفته است. ³

لذا باید افراد را درست شناخت و در جای خود قرار داد تا روابط بین افراد و مسائل بدرستی تبیین شود. اهمیت برداشت ناصحیح از مسائل تا بدانجاست که آقا زین العابدین ع فرمودند :

سخت ترین مصیبت کربلا این بود که 30 هزار نفر به جنگ پسر فاطمه س آمده بودند و می خواستند تا با کشتن او به خدا نزدیکتر شوند.! ⁴

البته بعضا موضوعاتی مثل حضور  شمر در صفین و در جبهه علی ع برای عبرت گفته می شود که جای تامل دارد و مورد نفی این نوشته نیست. لکن هدف اینست که ذهنیت درستی از افراد معاند اهل بیت ع در ذهن محبان اهل بیت ع شکل بگیرد تا خدای نکرده در تحلیلها دچار شبهه و اشتباه نگردیم.

نباید فراموش کنیم به قول شهید مطهری (ره) امام حسین ع  سه شهادت داشته اند: اول شهادت جسمانی بدست یزیدیان؛ دوم شهادت شهرت و نام توسط خلافای بنی امیه و بنی عباس با اعمالی مثل آب بستن بر محل قبر و ... و سوم شهادت هدف که توسط افرادی صورت می گیرد که هدف والای ایشان را اشتباه معرفی می کنند. ⁵

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی بن ابیطالب و اولاده

-------------------------------------

1- قاریان قرآن و افرادی که در خصوص تفسیر قرآن کار می کرده اند. اینان خود بر چند دسته بوده لکن آنانی که در صفین زنده ماندند طرفدار حکمیت ابوموسی اشعری بوده اند و بعدها خیلی از آنها به خوارج پیوستند. 

2- ............. ای شریح! به زودی کسی به سراغت می‏آید که به نوشته ‏ات - سند خانه - نگاه نمی‏کند، و از گواهانت نمی‏پرسد، تا تو را از آن خانه بیرون کرده و تنها به قبر بسپارد. ای شریح! اندیشه کن که آن خانه را با مال دیگران یا با پول حرام نخریده باشی، که آنگاه خانه دنیا و آخرت را از دست داده‏ ای و .............

3- در آن روزگار همه مردم از احوالات و مفاسد یزید اطلاع نداشتند و دستگاه تبلیغاتی یزید نیز کربلا را جنگی بین دو پسر عمو از قریش معرفی کرده و امام حسین را به تقوای الهی دعوت می کرد. !

4- و کل یتقربون الی الله بدمه

5- کتاب حماسه حسینی جلد دوم